Birleşmiş Milletler tarafından düzenlenen Bangkok’ta düzenlenen “İklim Değişikliği Toplantısı’nda, 2009 yılının sonunda Kopenhag’da imzalanması planlanan uzun vadeli uluslararası iklim değişikliği anlaşması üzerine görüşmeleri yapılandıran bir program oluşturuldu. Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi UNFCCC) Sekreteri Yvo de Boer’in söylediği gibi, “Kopenhag’a giden tren yola çıktı.’’ Dört gün süren toplantı, 4 Nisan 2008’de sona ermişti.
Kyoto Protokolü altında belirlenmiş olan süreç 2012 yılında sona erince, gelişmiş ülkelerin emisyon azaltma hedefine erişmesi amacıyla araçların analiz edilmesi konusundaki işlemler başlatıldı. Ayrıca bu araçların etkinliğini ve sürdürülebilir gelişmeye katkılarını arttırmak için uygulanan yollar tartışıldı. Bu tartışmaların en temel sonuçlarından biri emisyon ticaretinin kullanılmasının devam ettirilmesi.
Geçen yıl Bali’de düzenlenen BM İklim Değişikliği Konferansı’nda anlaşmaya varılan ve Kyoto Protokolü’nün yerini alacak yeni anlaşma için müzakerelerin çerçevesini içeren yol haritası, Bangkok’ta çıkan sonuçla zenginleştirilmeye başlatıldı. Bu yol haritası, yeni küresel iklim değişikliği anlaşmasına öncülük edecek. Ayrıca Bangkok toplantısında gelişmiş ülkeler için emisyon azaltma hedefini karşılamak, sürdürebilir gelişmeye katkı sağlamanın bir yolu olarak Kyoto Protokolü temiz gelişim mekanizması gibi piyasaya dayalı mekanizmaların kullanılmasının devam ettirilmesi ve geliştirilmesi konusunda net sinyaller gönderildi. Bu mekanizmalar sayesinde ülkeler sera gazı salınımı hedeflerine ulaşmak için başka ülkelerden salınım azalması satın alabilmeleri imkanı tanıyor.
Toplantıda, Kyoto Protokolü’nü imzalayan ülkeler yer aldı. Bu protokolü 174 ülke imzalamıştı. Fakat sera gazı salımında birinci sırada yer alan Amerika başta olmak üzere Türkiye, Irak, Afganistan içinde bulunduğu 20 ülke protokolü imzalamamıştı.
Birleşmiş Milletler’in girişimiyle Aralık 19977de Japonya’nın Kyoto kentinde bir araya gelen ülkelerin oluşturduğu protokol, küresel ısınmaya karşı topyekün mücadeleyi sağlamaya yönelik tek girişim. Bu protokolü imzalayan ülkeler, sera ve karbondioksit etkisine neden beş gazın salınımını azaltmaya veya salınım ticareti yoluyla haklarını arttırmayı taahhüt etti. Protokol, 16 Mart 1998 yılında imzaya açıldı. 18 Kasım 2004’te Rusya’nın katılımından sonra 16 Şubat 2005’te yürürlüğe girdi.
Kyoto Protokolü’ne göre ülkeler 2008–2012 yılları arasında salınımlarını, 1990 yılına göre yüzde 5,2 düşürmekle yükümlü. Ülkeler hedeflerine ulaşmak için diğer ülkelerden salınım azalması satın alabilmelerine imkan tanınıyor. Protokol bu ülkelerin kendi sera gazı salınımını azaltmak yerine karbon kredisi almalarını sağlıyor. Bu sayede sera gazını azaltmak için teşvik edilmiş oluyor.